انفاق در آیه ۷ سوره حدید

ايمان و انفاق دو سرمايه بزرگ نجات و خوشبختى

دعوت به ايمان و عمل در اين آيه يك دعوت عام است كه شامل همه انسانها مى شود، مؤ منان را به ايمانى كاملتر و راسختر، و غير مؤ منان را به اصل ايمان دعوت مى كند، دعوتى كه تواءم با دليل است و دلائلش در آيات توحيدى قبل گذشت .

سپس به يكى از آثار مهم ايمان كه انفاق فى سبيل الله  است دعوت كرده مى گويد: از آنچه خداوند شما را در آن جانشين ديگران ساخته انفاق كنيد «و انفقوا مما جعلكم مستخلفين فيه«.

دعوت به ايثار و فداكارى و گذشت از مواهبى است كه انسان در اختيار دارد، منتها اين دعوت را مقرون به اين نكته مى كند كه فراموش نكنيد در حقيقت مالك اصلى خدا است  و اين اموال و سرمايه ها چند روزى به عنوان امانت نزد شما سپرده شده، همانگونه كه قبلا در اختيار اقوام پيشين بود.

و به راستى نيز چنين است زيرا می دانيم كه مالك حقيقى كل جهان خداوند است ايمان به اين واقعيت بيانگر همين است كه ما امانتدار او هستيم، چگونه ممكن است امانتدار فرمان صاحب امانت را ناديده بگيرد؟!

ايمان به اين حقيقت به انسان روح سخاوت و ايثار مى بخشد، و دست و دل او را در انفاق باز مى كند.

تعبير به (مستخلفين)  جانشينان ممكن است اشاره به نمايندگى انسان از سوى خداوند در زمين و مواهب آن باشد، و يا جانشينى از اقوام پيشين، و يا هر دو.

و تعبير به مما(از چيزهائى كه ...) تعبير عامى است كه نه تنها اموال بلكه تمام سرمايه ها و مواهب الهى را شامل مى شود و همانگونه كه قبلا نيز گفته ايم انفاق مفهوم وسيعى دارد كه منحصر به مال نيست، بلكه علم و هدايت و آبروى اجتماعى و سرمايه هاى معنوى و مادى ديگر را نيز شامل مى شود.

سپس براى تشويق بيشتر مى افزايد: آنهائى كه از شما ايمان بياورند و انفاق كنند اجر بزرگى دارند: فالذين آمنوا منكم و انفقوا لهم اجر كبير

توصيف اجر به بزرگى، اشاره اى به عظمت الطاف و مواهب الهى، و ابديت و خلوص و دوام آن است، نه تنها در آخرت كه در دنيا نيز قسمتى از اين اجر كبير عائد آنها مى شود.