مفهوم انفاق

۲۳ مرداد ۱۳۹۹ 0
مفهوم انفاق

تعریف لغوی انفاق

این واژه از ریشه «ن ـ ف ـ ق» به معنای کم شدن، نابود شدن، هزینه کردن، مخفی کردن و پوشاندن است لسان‌العرب، ج۱۴، ص۲۴۲. 

مفهوم اصطلاحی انفاق

در آموزه های دینی انفاق به اعطا و بخشش مال و یا چیزدیگر در راه خدا به فقرا و نیازمندان و... گفته  می­شود.
راغب اصفهانی می گوید: بخشش مال را از آن جهت انفاق گویند که با اعطا و بخشش آن مال در ظاهر زائل شده و از بین می رود. در حالی که خدای سبحان وعده داده است که در قبال انفاق بندگانش، عوض وپاداش بهتری عطا کند آنجا که می فرماید:
  • آیه39 سوره سبا
    قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ ۚ وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ
    كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى‌كنند، سپس در پى آنچه انفاق كرده‌اند، منّت و آزارى روا نمى‌دارند، پاداش آنان برايشان نزد پروردگارشان [محفوظ] است، و بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نمى‌شوند.
و در نگاه دیگر انفاق يعنى خرج مال در راه خدا اعمّ از واجب و مستحبّ از چيزهائى است كه قرآن و روايات در باره آن بسيار تشويق كرده ‏اند و آن يكى از اسباب تعديل ثروت و پر كردن شكاف جامعه‏ ها است، بخل و امساك هر قدر مذموم و منهىّ است در مقابل انفاق مانند آن و بيشتر از آن ممدوح ميباشد.
خداوند ميفرمايد:
  • آیه 262 سوره بقره
    الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنْفَقُوا مَنًّا وَلَا أَذًى ۙ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
    كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى‌كنند، سپس در پى آنچه انفاق كرده‌اند، منّت و آزارى روا نمى‌دارند، پاداش آنان برايشان نزد پروردگارشان [محفوظ] است، و بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نمى‌شوند.

و نيز آنانرا بزارعى تشبيه كرده كه با كاشتن يك دانه، هفتصد دانه بلكه بيشتر بدست مي اورند 
  • آیه 261 سوره بقره
    مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ۗ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
    مَثَل [صدقات‌] كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى‌كنند همانند دانه‌اى است كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه‌اى صد دانه باشد؛ و خداوند براى هر كس كه بخواهد [آن را] چند برابر مى‌كند، و خداوند گشايشگر داناست.


سيد على اكبر قرشى‏،قاموس قرآن ،ج‏7،ص:98