آثار و فواید خمس

خمس در قرآن‏

تاریخ نزول آیه‏

نکات آیه خمس

اهمیّت خمس‏

• از نظر اعتقادى‏:همان گونه كه در آیه خمس خواندیم: پرداخت خمس نشانه ایمان و اعتقاد واقعى است. «ان كنتم آمنتم ...»
• از نظر عبادى‏:خمس از عبادات است و باید با قصد قربت پرداخت گردد و هرگونه ریاكارى و ناخالصى در انجام این فریضه اختلال به وجود مى‏آورد.
• از نظر سیاسى‏:پرداخت خمس به حاكم و فقیه جامع الشرائط سبب ارتباط مردم با جانشینان پیامبر مى‏شود كه این ارتباط در طول تاریخ لرزه بر اندام طاغوت‏ها انداخته است. پرداخت خمس كمك كردن به خط اهل بیت و تقویت بنیه مالى فقها و حوزه‏هاى علمیّه‏اى است كه روشنگر مردم در طول تاریخ بوده‏اند. پرداخت خمس سبب تبلیغ و نشر تفكّر علوى به وسیله علما و فضلا و طلّاب و مرزبانى از حدود و ثغور دینى و مبارزه با انواع انحرافات فكرى و اخلاقى و سم‏پاشى‏ها و ایجاد تردیدها و وسوسه‏هاى بدخواهان مغرض و یا طرفداران ساده دل است.به علاوه این پرداخت، رابطه عاطفى میان فقها و مردم را برقرار مى‏كند و فقها را از وضعیّت اقتصادى جامعه آگاه مى‏كند.
• از نظر اقتصادى‏:پرداخت خمس راهى براى تعدیل ثروت، مبارزه با تكاثر و رسیدگى به محرومان و تهى‏دستان جامعه است.امّا قرآن خطاب به همین رزمندگان مى‏فرماید: اگر ایمان دارید، خمس بدهید. یعنى چه بسا تعداد مؤمنان در جهان بسیار كم باشد، ولى حتّى همین تعداد كم كه مشمول دعاى پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله نیز هستند، اگر به تكلیف الهى و پرداخت خمس عمل نكنند، ایمان ندارند
• از نظر اجتماعى‏:پرداخت خمس راهى براى ایجاد الفت و محبت میان طبقات مختلف و جلوگیرى از ایجاد شكاف‏هاى عمیقِ اجتماعى است.
• از نظر روانى‏:پرداخت خمس سبب مى‏شود كه انسان در خود احساس كند حامى اهل بیت و مراجع تقلید و حوزه‏هاى علمیّه و تبلیغات صحیح دینى است و این احساس همواره او را هوادار جبهه حق و مخالف جبهه‏هاى باطل و وسوسه‏هاى آنان قرار مى‏دهد.
• از نظر تربیتى‏:پرداخت خمس انسان را حسابگر، دقیق، وظیفه‏شناس، نسبت به محرومان جامعه مسئول و نسبت به حمایت از خط خدا و رسول و اهل‏بیت علیهم السلام، متعهّد تربیت مى‏كند.پرداخت خمس روح سخاوت و نوع دوستى را در انسان شكوفا مى‏كند.پرداخت خمس روحیه بى‏تفاوتى و دنیاپرستى را از انسان برطرف مى‏كند.
• رابطه انسان را با خدا از طریق قصد قربت در پرداخت،
• رابطه انسان را با محرومان از طریق كمك به ایتام،
• رابطه انسان را با حاكم معصوم یا عادل از طریق كمك به فقهاى عادل،
• رابطه انسان را با جامعه از طریق تقویت حوزه‏هاى علمیه و اعزام اسلام شناسان به اطراف،
• رابطه انسان را با خودش از طریق مهار كردن خوى حرص و بخل و بى‏تفاوتى،
• رابطه انسان را با نسل آینده از طریق حلال كردن لقمه‏ها و مهریه‏ها،
• و رابطه انسان را با پیامبر اسلام و اهل بیت معصومش علیهم السلام از طریق رسیدگى به سادات محروم،تنظیم و تصحیح و تقویت مى‏كند.