زکات در آیه 12 سوره مائده
۱۳ مرداد ۱۳۹۹ 0
- سوره مائده آیه 12وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَقَ بَنى إِسرءِيلَ وَ بَعَثْنَامِنْهُمُ اثْنىْ عَشرَ نَقِيباً وَ قَالَ اللَّهُ إِنى مَعَكمْ لَئنْ أَقَمْتُمُالصلَوةَ وَ ءَاتَيْتُمُ الزَّكوةَ وَ ءَامَنتُم بِرُسلى وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضتُمُ اللَّهَ قَرْضاً حَسناً لاُكفِّرَنَّ عَنكُمْ سيِّئَاتِكُمْ وَلاُدْخِلَنَّكمْ جَنَّتٍ تجْرِى مِن تحْتِهَا الاَنْهَرُ فَمَن كفَرَ بَعْدَ ذَلِكمِنكمْ فَقَدْ ضلَّ سوَاءَ السبِيلِخدا از بنى اسرائيل پيمان گرفت، و از آنها دوازده رهبر و سرپرست برانگيختيم وخداوند (به آنها) گفت من با شما هستم، اگر نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد و به رسولان من ايمان بياوريد و آنها را يارى كنيد و بخدا قرض الحسن بدهيد (در راه او به نيازمندان كمك كنيد) گناهان شما را مى پوشانم (مى بخشم) و شما را در باغهاى بهشت كه نهرها از زير درختان آن جارى است وارد مى كنم، اما هر كس بعد از اين كافرشود از راه راست منحرف گرديده است
تفسیر:
در اين آيه وعده خدا را به بنى اسرائيل چنين تشريح مى كند كه خداوند به آنها گفت: من با شما خواهم بود و از شما حمايت مى كنم «و قال الله انى معكم». اما به چند شرط:
1 - به شرط اينكه نماز را برپا داريد (لئن اقمتم الصلوة).
2 - و زكات خود را بپردازيد (و آتيتم الزكاة).
3 - به پيامبران من ايمان بياوريد و آنها را يارى كنيد (و آمنتم برسلى و عزرتموهم).
4 - علاوه براين، از انفاق هاى مستحب كه يكنوع قرض الحسنه با خدا است خوددارى ننمائيد (واقرضتم الله قرضا حسنا).
اگر به اين پيمان عمل كنيد، من سيئات و گناهان گذشته شما را مى بخشم (لاكفرن عنكم سيئاتكم).
و شما را در باغهاى بهشت كه از زيردرختان آن نهرها جارى است داخل ميكنم .
ولى آنها كه راه كفر و انكار و عصيان را پيشگيرند مسلما از طريق مستقيم گمراه شده اند.
در اينجا سؤ الى باقى مى ماند كه چرا مساله نماز و زكات بر ايمان به موسى (عليه السلام) مقدم داشته شده است با اينكه ايمان به او قبل از عمل بوده است
جمعى از مفسران پاسخ سؤ ال را چنين داده اند كه منظور از رسل در آيه فوق پيامبرانى است كه بعد از موسى آمده اند، نه خود موسى بنابراين، دستورى نسبت به آينده مى باشد كه مى تواند بعد از نماز و زكاة قرار گيرد و اين احتمال نيز هست كه رسل اشاره به همان نقباى بنى اسرائيل باشد كه پيمان وفادارى نسبت به آنها از بنى اسرائيل گرفته شده است (در تفسير مجمع البيان مى خوانيم كه بعضى از مفسران پيشين احتمال داده اند كه نقباى بنى اسرائيل رسولان خدا بودند.)
سوره توبه/آیه 11
آیه دیگری که به این موضوع می پردازد،آیه 11سوره توبه است:
فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلَو ةَ وَءَاتَوُاْ الزَّكَوةَ فَإِخْوَنُكُمْ فِى الدِّينِ وَ نُفَصِّلُ الْأَيَتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ(11/توبه)
امّا اگر توبه كردند و نماز بر پا داشتند و زكات پرداختند، در اين صورت برادران دينى شمايند. و ما آيات خود را براى گروهى كه مى دانند (و مىانديشند)، به تفصيل بيان مىكنيم.
یعنی شرط ورود به دايره ى اُخوّت دينى، نماز و زكات است.می فرماید اگر با ايمان آوردن ، از شرك به سوى توحيد برگشتند، و با عمل خود شاهد و دليلى هم بر بازگشت خود اقامه نمودند به اين معنا كه نماز خوانده و زكات دادند، و به تمامى احكام دين شما كه راجع است به خلق و خالق ملتزم شدند در اين صورت رهايشان كنيد. و اين براى آماده ساختن روح و فكر و عواطف مشركان براى پذيرش اسلام مؤثرتر است ، كه در يك مرحله توصيه به عدم مزاحمت مىكند و در مرحله بعد سفارش حقوق يك برادر را در مورد آنها مى نمايد .